Controle!

1/6/2014 – De melk die ik drink op deze zondagmorgen vervalt op mijn verjaardag. Gelukkig geloof ik niet in toeval, pomp mijn banden op tot 8 en vertrek. Grijs in plaats van zonnig maar wie maalt daar nog om? Johnny neemt de hazewinden op sleeptouw en Demetrios verrast met ‘plat’ op vijftig meter van de Wastobbe. Het is alsof de duivel ermee speelt.

Van de tien jachtluipaarden die vanmorgen de moed hebben om te rijden, twee meisjes: Elke en ‘150 kroontjes-Katrien’. Geen sabotage van de vrouwenquota bij de Trappers. Fris voor de tijd van het jaar maar macho’s hebben nooit koud en wassen zich met ijs.

Ik rij naast Elke, van wie ik in de vorige ritten alleen het achterwiel heb gezien. De voorzitter is verkouden en heeft weinig olie in de lamp. Toch neemt hij de leiding en trapt richting Ladeuze en Wolvenberg met Dimitri aan zijn zij. Nederename lijkt wel dood als we er komen. Bakker dicht, broodautomaat bijna leeg. Alleen in een immobiliënkantoor schijnt een flauw TL-licht over de droomwoningen.

De Ladeuze ligt aan onze voeten en ik bekijk de helling met enig ontzag. Elke ziet de berg echter als een stout kind dat je met een paar kletsen weer in het gareel krijgt. ‘Ketting af’, roept Katrien maar de groep is al in het zwoegstadium en zegt: ‘ boven wachten!’ In nood kent men zijn vrienden.

Dan volgt de Wolvenberg. Erwin aarzelt, rijdt richting Volkegem en draait onmiddellijk terug. Een vriendelijk dame met hond zegt: ‘Ja, de Wolvenberg es noar ginter!’ Ik zeg: ‘Allez madam, we gaan ne keer naar de wolven gaan kijken’. Koel zegt ze: ‘Ja, moar kpeize nie da ge der vele goat zien’.

Ik profiteer van de afdaling vóór de klim en gooi me vol overgave tegen de berg, maar helaas werkt de zwaartekracht me sterk tegen. Op de kleinste versnelling kom ik puffend boven en verlang naar Laarne, desnoods naar ‘Schellebelle 1919’. Op een drafje naar de Tobbe met naast mij Eric, die gisteren drie kwarttriatlons  heeft gedaan. Ik kijk naar hem en zie een heremiet die de calorieën uit zijn geest haalt. ‘ t Zit allemaal in ’t koppeke’.

Als een adelaar die uren boven zijn prooi heeft gecirkeld, stort ik mij op de Tripel Hop. Met de nadruk op tripel.

Het zondagse genot wordt gekeeld door een schelle ringtone. Een niet nader genoemde Trapper neemt op en zegt: ‘Binnen tien minuutjes!’.

Allen op de fiets en linea recta naar huis.

Kwadratuur van de cirkel