Leap of Faith

27/4/2014 - Nog maar tien minuten van huis en een gsm’end meisje rijdt bijna op mij in. Ik roep en zij zegt  ‘oei’! Hadden we nog maar Lernout en Hauspie, dan konden we nu spraakgestuurd sms’en.

‘Tweeëntwintig man in den A vandaag’, zegt de voorzitter. ‘Pardon, twintig man en twee vrouwen’, corrigeert hij zichzelf. Katrien en Elke kunnen bovendien hard fietsen.

We rijden vandaag richting Zottegem alwaar zich enkele onaangename bodemverheffingen bevinden. Al in Baaigem krijgen we een stevig hellend kasseitje te verteren en daarna gaat het alleen in stijgende lijn. Als liefhebber van de laagvlakte weet ik dat Zwalm, Roborst en Sint-Goriks-Oudenhove alleen te genieten zijn bij valavond op een terras en met een kroes bier.

Erwetegem en Godveerdegem zijn namen die tot de verbeelding spreken, zeker omdat Kristof zegt dat we nu het verste en hoogste punt van de rit bereikt hebben. Er ontvouwt zich inderdaad een mooi vergezicht voor onze ogen en niks lijkt in de buurt hoger dan waar wij rijden.

Séba propt twee rozijnen uit zijn kartonnen doosje in zijn mond, geeft twee stevige pedaalslagen en schiet vooruit… onheil dus. Erwin komt naast me en zegt: ‘Zie je die kerk daar? Daar moeten we naartoe. ’t Is ver en steil’. Merci Kristof!  Ik zie een bord met Sint-Antelinks, waag nog snel een oog aan de kerk en besluit dan alleen nog naar mijn ketting te kijken tot boven. Als ik gefolterd word, hoef ik mijn beul niet te zien.

Freddy V komt naast me rijden en zegt: ‘k Zit nie goe jong, ‘k ga altijd te laat gaan slapen, maar ‘k ga der wel deurkomen op ’t vlakke’. Net dan krijgen we in Sint-Lievens-Houtem nog dat venijnig bocheltje Diepestraat genaamd.

Het einde is in zicht en Katrien probeert nog een kroontje te sprinten op de brug in Wetteren, Strava weet je wel.

Wie in de kroeg zijn tijd verslijt is versleten vóór zijn tijd, maar ik wil toch even op adem komen in de Tobbe. Ik neem een Fanta als aperitief en een aspergesoep als voorgerecht. Vanmiddag kijk ik naar Luik-Bastenaken-Luik. Weten jullie wat het verschil is tussen de Vlaamse en de echte Ardennen? In de echte Ardennen zijn de daken niet rood maar grijs. Zeg dat ik het gezegd heb!

Leap of Faith, Sofie Müller, Kasteeldreef Laarne