Adhemar

16/6/2013 - Radio 1 gooit de nieuwe van Stromae in de ether vanmorgen. ‘Tu étais formidable, j'étais fort minable…’ Zijn song brengt mij in de juiste beat om te vertrekken. Veel schoon volk aan de Tobbe maar geen Jean-Pierre. Wat getalm omdat iedereen de Berendries kent maar niet weet waar hij ligt. Dat zal wel! Samen met Willy raapt ondergetekende alle moed samen, op zoek naar de vermaledijde helling. Via gekende en ongekende paden belanden we in de buurt van Zottegem op zoek naar het pijltje Michelbeke.

Johnny haalt plots een kaartje uit zijn fotografisch geheugen en gaat naar de leiding. En plots ligt daar, in de achtertuin van De Croo,  het juweel van Michelbeke . Geen houden aan Elke, die het sissende serpent met een paar omwentelingen elegant de kop afbijt. Familie Van Pouck houdt ook twee vingers in de neus. Alleen Willy ontbreekt op het appel. De ideale klim voor hem maar een bus blokkeert zijn tred. Dedzjuu! zegt men in ’t schoon Vlaams.

Katrien belt aan bij een villa op de top van de heuvel en vraagt of ze haar neus mag poederen. Geen probleem, Vlaanderen is van iedereen! Wat een verschil met Janet, die onlangs nog vrede nam met een huis in opbouw. Een beetje stijl mag!

De constateur tikt en duiven zijn gemaakt om te vliegen maar ook om te ‘vallen’. Al 40km op de teller en dus terug naar Laarne onder een veelbelovend zonnetje.  Wat tijdverlies door een lekke band maakt de studenten in de groep wat nerveus. Dikke cursussen anatomie liggen klaar om beduimeld te worden.

Opvallend veel fietswinkels op onze weg vandaag. Naast een zaak die ‘Cameleon’ heet , een kantoor waar men ‘krediet op maat’ geeft. Het zal toch niet waar zijn dat de Vlaming na een baksteen nu ook een fiets op zijn maag heeft zeker.

Ergens in de buurt van Munte begin ik mijn oriëntatie terug te vinden. Naast de kerk een flinke duik en zo inspanningsloos naar Oosterzele. Nog even toont Johnny mij waar hij geboren werd, aan de Zink. In zijn tuin stond – en staat – een bunker. Een restant van de Gentse verdedigingsgordel die in de jaren ’30 van vorige eeuw gebouwd werd. Militair nooit gebruikt maar wel ideaal om aardappelen in te bewaren.  Even voordien waren we trouwens een aardappelautomaat voorbijgereden. Waar gaat het toch heen met deze wereld. Als zelfs de boeren het werk uitgeven aan de robots.

Even voorbij de wieg van Johnny zit Adhemar , zoon van Nero, rustig op een bankje. In Munte was Adolf Neels  lang pastoor, hij was de broer van striptekenaar Marc Sleen. Sleen is dus een anagram van Neels.

Wat je bij de Trappers toch niet allemaal leert.